Οι επισκέπτες της εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τη «Βραδιά του Ερευνητή» 2016, είχαν την ευκαιρία να θαυμάσουν την έκθεση φωτογραφίας που προέκυψε ως αποτέλεσμα του διαγωνισμού. Τα 27 έργα που εκτέθηκαν στις εγκαταστάσεις του ΕΚ “Αθηνά” επελέγησαν από την κριτική επιτροπή (αποτελούμενη απο έμπειρους φωτογράφους: τον Γιάννη Γιαννακόπουλο -ιδρυτή του χώρου Metapolis και έμπειρο δάσκαλο της φωτογραφικής τέχνης- τον Γεώργιο Παυλίδη, ερευνητή στο ΕΚ “Αθηνά” με μακρόχρονη πείρα στο χώρο της φωτογραφίας, και τον Αντώνη Ζκέρη, φωτογράφο απο το χώρο της κινηματογραφικής βιομηχανίας) ανάμεσα σε περισσότερες από 200 υποβολές και προβάλλονται πλέον στη διαδικτυακή έκθεση της ιστοσελίδας μας.
Από αυτά, η επιτροπή ξεχώρισε τη φωτογραφία “στην Παν. Τσάκωνα” στην οποία απονεμήθηκε τα α’ Βραβείο (δωροεπιταγή αξίας 400 ευρώ από γνωστό κατάστημα), ενώ τη φωτογραφία που κέρδισε το β’ Βραβείο (δωροεπιταγή αξίας 200 ευρώ) την επέλεξε το διαδικτυακό κοινό που είχε την ευκαιρία να ψηφίσει τις φωτογραφίες της αρέσκειας του μέσω της ιστοσελίδας του διαγωνισμού (με καταληκτική ημερομηνία την 25η Σεπτεμβρίου).
Πώς βλέπουν όμως οι συμμετέχοντες την ψηφιακή τεχνολογία? “Παράθυρο στον κόσμο μου”,”progression”,”seclusion” ,”a self-destructive relationship”,” a way of life” ,”transcendence” ,”escape from reality” , “a changing word”, “communication”, “it’s all about sharing”,”loneliness”, “emptiness” είναι μερικοί από τους τίτλους των φωτογραφιών που λάβαμε και ταυτόχρονα φράσεις που δίνουν ευθεία απάντηση στο ερώτημα που θέσαμε. Άλλες φωτογραφίες περιγράφουν σκηνές από την καθημερινότητα στο γραφείο, στιγμιότυπα από την ενασχόληση των ηλικιωμένων με την ψηφιακή τεχνολογία, συλλαμβάνουν την σχέση των προσφύγων με το κινητό τους τηλέφωνο, στιγμές που βγάζουμε selfie, μιλούν για τα όρια μεταξύ ιδιωτικότητας και δημόσιου χώρου, τον εκδημοκρατισμό της τέχνης κ.ά.
Απεικονίσεις του παλαιού/παραδοσιακού σε αντίφαση με το νέο και ψηφιακό, όπως επίσης και της εξέλιξης/αλλαγής ως έννοιας που γίνεται συνώνυμη με το ψηφιακό, είναι πολύ έντονες στις φωτογραφίες που λάβαμε. Ταυτόχρονα, σε αρκετά έργα, η τεχνολογία στρέφεται ενάντια στο ανθρώπινο στοιχείο άλλοτε με τη μορφή ενός καλωδίου που σφίγγει το λαιμό και άλλοτε μέσα από σκοτεινές περιγραφές της μοναξιάς και της απομόνωσης. Το παιχνίδι του φωτός μέσα από σχήματα, χρώματα και μουσική που προκύπτει από αλληλεπίδραση του φυσικού με τον ψηφιακό κόσμο κυριαρχεί στη θεματολογία, μεταφέροντας την εντύπωση μιας διευρυμένης πραγματικότητας όπως τη συλλαμβάνει ο φακός.
Ο διαγωνισμός που έτρεξε μέσα στον μήνα Σεπτέμβριο μας προσέφερε ένα παράθυρο στον κόσμο των χρηστών της ψηφιακής τεχνολογίας, ένα καλλιτεχνικά ενδιαφέροντα Σεπτέμβρη και πολλές ιδέες για να ανανεώσουμε το ραντεβού μας τον επόμενο Σεπτέμβρη στο πλαίσιο της “Βραδιάς του Ερευνητή» 2017.
